...jaką kategorię zrobić: C czy D? Popatrzyłem trochę na oferty pracy poza granicami Polski i wywnioskowałem, że dużo łatwiej będzie znaleźć pracę na autobusach niż na ciężarówkach...

@Misztal
Takie pytanko do Ciebie: wzięli cię od razu bez doświadczenia?

w życiu powinno być inaczej: musisz sobie postawić jakiś cel - to mi odpowiada i do tego będę dążył.

...Dlaczego od razu zaliczasz ich do słabych? Do wszystkiego można się dostosować, jeśli tylko się chce...

natomiast jeżeli w zawodzie patrzy się tylko na to gdzie łatwiej i gdzie pieniądze

przeczytaj wypowiedzi znaczącej liczby kierowców, których samoocena jest na poziomie tego przysłowiowego psa i rozejrzyj się ilu daje się wykorzystywać ze względu na niskie umiejętności i wiedzę, bo ten zawód wykonują za karę i nie mają impulsu do rozwoju.

Żyjemy w takim świecie, gdzie motywem przewodnim jest kasa. I czy to się komuś podoba, czy nie, taka jest rzeczywistość. I nic nie zapowiada, żeby miało się coś zmienić w tym temacie.

...A dobry kierowca nie szuka pracy. Albo ona sama go szuka, albo poszukiwanie polega tylko na ustaleniu warunków z pierwszym pracodawcą, z którym się skontaktuje. ...

Z wszystkich, których poznałem kiedykolwiek to śmiało mogę powiedzieć, że kilku? Większość wykonuje tę pracę tak jakby z przymusu: jadą, bo jadą. Ja to robię, bo to moja pasja. Wielu w ogóle nie przykłada uwagi do techniki jazdy, a dla pasażerów są po prostu niemili i traktują ich jako zło konieczne. Ale to mnie nie interesuje, bo ja staram się podchodzić do wykonywania tego zawodu jak najlepiej. Po prostu to lubię.

Wolfzan, powiedz tak z ręką na sercu ilu spotkałeś kierowców spełniających warunki jakie przytoczyłeś?
lub ilu na prawdę dobrych kierowców autobusów spotkałeś podczas swojej kariery?

Moim skromnym zdaniem w zawodzie kierowcy kat. D powinno się wyznaczyć sobie szczeble rozwoju, tak jak była już o tym mowa.

Absolutnie nie neguję jeśli ktoś wsiądzie od razu na duży sprzęt i jeździ - tak też można.

Ja zaczynałem od krótkich epizodów na solówkach (kat. C), ale szybko przekonałem się, że to nie dla mnie. Pracy na zestawach sobie nie wyobrażam (chociażby ze względu na brak kat. E). To nie dla mnie po prostu.

Poszedłem do pracy w MPK na umowę - zlecenie. Bardzo chciałem dostać umowę o prace i pracować tam na stałe. Tak się nie stało i nie żałuję dzisiaj.

Później poszedłem do firmy gdzie jeździłem autobusem na liniach podmiejskich. Po prawie trzech latach uznałem, że wszystko czego mogłem się nauczyć już dawno się nauczyłem i po prostu się nie rozwijam, stoję w miejscu, a nawet mogę powiedzieć, że powoli się "uwsteczniałem", bo całą trasę, którą jeździłem byłem w stanie przejechać bez spojrzenia w lusterka, bo każdy kawałek drogi znałem na pamięć.

Trafiła mi się okazja pracy na bardzo dużym sprzęcie, na dalszych trasach, ale z możliwością bycia codziennie w domu (to ma dla mnie duże znaczenie). W tej chwili wiele rzeczy jest dla mnie nowością: jazda z bardzo dużą prędkością, sprzęt ma prawie 15 m długości, 4m wysokości i tak naprawdę wciąż się uczę, ale czuję, że się rozwijam, nabieram nowych umiejętności, doświadczenia etc. Bardzo możliwe, że za jakiś czas dojdę do wniosku, że umiejętności mam na tyle duże, że mogę próbować czegoś nowego.

Żeby zostać kierowcą kat. D musisz spełniać kilka warunków:

- musisz to lubić
- musisz być psychologiem
- musisz być dyplomatą
- musisz być pocieszycielem
- musisz umieć słuchać
- musisz umieć rozmawiać
- musisz myśleć za siebie i za wszystkich
- musisz przewidywać, przewidywać i jeszcze raz przewidywać
- musisz mieć poczucie, że wieziesz ludzi, zatem jazda powinna być jak najbardziej płynna, żeby komfort podróży był jak największy
- musisz być stanowczy, ponieważ są sytuacje, gdzie musisz pokazać, że jednak Ty tu rządzisz etc.

To tylko kilka przykładów, bo takich punktów można by napisać bardzo wiele, ale najważniejszy to POKORA dla swoich umiejętności. Bez tego może być bardzo różnie i nie do końca ciekawie i bezpiecznie...